biedaczyna

biedaczyna
biedaczyna I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos VIIa, CMc. biedaczynanie {{/stl_8}}{{stl_7}}'z politowaniem o mężczyźnie nieszczęśliwym, wzbudzającym litość': {{/stl_7}}{{stl_10}}Biedaczyna znowu złamał nogę. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}biedaczyna II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. biedaczynanie {{/stl_8}}{{stl_7}}'z politowaniem o kobiecie nieszczęśliwej, wzbudzjącej litość': {{/stl_7}}{{stl_10}}Biedaczyna została sama z dziećmi. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • biedaczyna — m a. ż odm. jak ż IV, CMs. biedaczynanie; lm MB. biedaczynany, D. biedaczynayn (także DB. biedaczynanów tylko o mężczyznach) «z politowaniem o osobie wzbudzającej współczucie, litość» Mizerny biedaczyna. Biedaczyna, był (była) pośmiewiskiem …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”